Lezing Geschiedenis Twentekanaal

Openingstijden:

Lezing Geschiedenis Twentekanaal

Belangrijke lezingen bij Museum Hengelo over de geschiedenis van het Twentekanaal;

Op donderdag 6 februari 2025 vertelde Hans de Gruil, voormalig Hengeloos stedenbouwkundige en vice-voorzitter van Museum Hengelo over de ontstaansgeschiedenis van het Twentekanaal in de Bibliotheek Twente, locatie Hengelo. Omdat de bijeenkomst van 6 februari al helemaal uitverkocht is, geeft Hans de Gruil ook een tweetal zelfde lezingen bij Museum Hengelo op bovenstaande data.

Tubantia Spetters Roeikoor

De aanleg, het gebruik, en natuurlijk het belang van het Twentekanaal komen hierbij uitgebreid aan bod. Voorafgaand aan de lezing treedt het Tubantia Spetters Roeikoor op met een aantal aanstekelijke kanaalliederen.

Het Twentekanaal In 1930 begon de aanleg van het kanaal, na een kwart eeuw discussie over de 8 tracé ontwerpen. Uiteindelijk werd er een keuze gemaakt. Niet de economische voorspoed gaf de doorslag om het Twentekanaal op deze plek te graven, maar de steeds overlopende Regge, Schipbeek en andere beken.

Afwatering was meer dan noodzakelijk om de binnensteden van Hengelo, Goor en Almelo in de winters en het voorjaar droog te houden.

Textiel en steenkooltransport

De Enschedese textielindustrie was zeer ingenomen met het Twentekanaal omdat zo meer ruwe katoen kon worden aangevoerd. Voor de metaalindustrie was het Twentekanaal een goedkopere oplossing voor het steenkooltransport naar Hengelo.

Op 12 maart 1930 werd met het graven van het Twentekanaal begonnen dat in eind mei 1935 voor de beroepsvaart geopend werd. In 1938 was het kanaal gereed. Vanaf Eefde naar Enschede is het Twentekanaal 47 kilometer lang.

Reserveren via info@museumhengelo.nl

Woensdag 5 maart om 19.30 uur
Vrijdag 7 maart om 14.30 uur

Toelichting foto

Van de 47 kilometer is 14 kilometer met de hand gegraven.

Vanwege de hoge werkloosheid werden de machines op het hoogtepunt van de crisis stil gezet en moesten de arbeiders met medeweten van de vakbonden het kanaal met de hand graven. Dat betekende met de schop de kruiwagens volscheppen en vervolgens naar boven duwen. Daardoor kregen ze wel een redelijke uitkering, maar op het eind van de dag waren ze volledig uitgewerkt.