Hengelo Vertelt: Het Wilmink-Van Benthemhuis
In samenwerking met Museum Hengelo delen we de komende maanden een aantal verhalen over de geschiedenis van Hengelo. Of het nu over een gebouw, persoon, wijk of periode gaat; er is zoveel moois te ontdekken in en over Hengelo. Dat delen we graag met iedereen. En wie kan er nu beter vertellen over de lokale geschiedenis dan Museum Hengelo?
Terug naar overzichtWe starten met het Wilmink-Van Benthemhuis. Misschien zegt dit je niet direct wat, maar je bent er vast en zeker weleens langs gelopen. Dit is namelijk het pand aan de Beekstraat waar Museum Hengelo is gevestigd en meteen een mooie aftrap van de serie verhalen.
Het Wilmink- van Benthemhuis
Het Wilmink-Van Benthemhuis is één van de weinige oudere woonhuizen in de binnenstad van Hengelo. Het gebouw is een herenhuis, of zoals men zo mooi zegt: een patriciërswoning, met neoclassicistische kenmerken. In de begintijd werd het pand gebruikt als winkel en is het rond 1879 verbouwd tot herenhuis. En zo is het nu nog steeds. In de Tweede Wereldoorlog is het gebouw gelukkig niet beschadigd bij de bombardementen op de binnenstad.
De dames van Benthem
Het woonhuis werd ooit gekocht door Hendrik Wilmink. Hij en zijn zoon dreven in het pand een winkel. In 1873 trouwde Jan met Hendrika Reudink. Het echtpaar kreeg twee dochters, Elisabeth en Henriëtte. Helaas sterft Jan op 39-jarige leeftijd op 9 maart 1879. Twee jaar later laat de weduwe het pand door architect Jacobus Moll verbouwen. Het wordt een groot herenhuis met een ruime tuin aan De Brink. Het huis zoals we dat nu nog steeds kennen.
In 1886 hertrouwt de weduwe Hendrika Wilmink-Reudink met Johan Theodoor van Benthem. Deze was eigenaar van een grote boomkwekerij en zoon van de bekende dorpsonderwijzer J.C.G. van Benthem. Later voegen Elisabeth en Henriëtte, de dochters van Hendrika Reudink, als een soort eerbetoon, de achternaam van hun tweede vader toe aan hun eigen naam en gaan ze door het leven als de gezusters Wilmink-Van Benthem. In 1925 overlijdt hun moeder en wonen de kinderen alleen in het grote huis. Ze werden bekend als De Dames van Benthem.
Na de dood van Henriëtte in 1952 bleef Elisabeth alleen achter in het grote huis. In 1972 overleed ze, bijna 100 jaar oud. Het huis werd nagelaten aan haar huisgenoten, die het in 1973 verkochten aan Stichting Oald Hengelo, die er een 'oudheidskamer' inrichtte.
Museum Hengelo
Inmiddels is Museum Hengelo al heel wat jaren te vinden in dit prachtige pand. Mocht je hier nog niet eerder geweest zijn, zeggen wij: ga eens een kijkje nemen! In het museum vind je onder andere meerdere kamers, zoals een keuken uit 1920, de textielkamer, de dienstbodekamer en de popmuziekkamer uit de jaren '60. Ook worden er regelmatig lezingen gehouden, films vertoond, en kun je met de stadsgidsen op pad voor een stadswandeling of de stadhuistoren beklimmen.
